Spawanie TIG
Scalanie z wykorzystaniem metody TIG (w Stanach Zjednoczonych najczęściej stosowane jest określenie GTAW) polega na spawaniu elektrodą wolframową nietopliwą w osłonie gazów obojętnych – na przykład helu i argonu bądź ich mieszanki.
Zaletą metody TIG jest uniwersalność. Można wykorzystywać ją do spawania nawet bardzo cienkich blach, których grubość wynosi 0,5 mm. Podczas spawania pozyskać można wysokiej jakości spoinę o dużym stopniu czystości. Nie występują tutaj rozpryski metalu ciekłego, ani żużel, który mógłby spoinę zanieczyścić. Dzięki temu spaw nie wymaga czyszczenia bezpośrednio po zakończeniu pracy, jest gotowy do dalszych działań.
Najczęściej scalanie z wykorzystaniem metody TIG stosuje się w przypadku takich materiałów, jak np. stal nierdzewna, miedź, tytan, aluminium, nikiel. W przemyśle w ten sposób scala się rury i rurociągi oraz cienkie blachy. Tak więc jest to metoda nieodzowna dla między innymi branży chemicznej, spożywczej, lotniczej czy samochodowej.
Spawanie MIG
W technice spawania MIG wykorzystuje się działanie łuku elektrycznego powstającego między spawanym tworzywem, a elektrodą topliwą, która ma postać drutu, pręta. Zarówno łuk, jak i jeziorko metalu ciekłego ochrania gaz osłonowy. To zdecydowanie najczęściej stosowana metoda scalania materiałów metalowych.
Największymi zaletami są:
- niski koszt materiałów,
- wysoka jakość spoin,
- wysoka wydajność,
- uniwersalność zastosowania,
- możliwość obserwacji jeziorka spawalniczego i łuku.
Do wad spawania MIG zaliczyć możemy niebezpieczeństwo zakłóceń osłony gazowej przez podmuch powietrza oraz uzależnienie jakości scalenia od umiejętności manualnych spawacza w przypadku techniki półautomatycznej.
Metodę MIG wykorzystuje się do łączenia stali konstrukcyjnych niestopowych, niskostopowych oraz wysokostopowych.